WDT speelt twee korte toneelstukken met als motto “Als je reist laat je alles achter, maar je neemt jezelf altijd mee.”
Het eerste stuk is “De trip” gebaseerd op “Der Ritt auf die Wartburg” van de Duitse schrijfster Friederike Roth, vertaald en bewerkt door Annemiek Verhoeven. Vier vrouwen, Lina, Ida, Thea en Anna gaan op weekendtrip. We reizen mee en leren de vrouwen iets beter kennen, maar ook wat ze liever achter willen laten. Friederike Roth (1948) is in Nederland nog niet erg bekend, maar ze heeft een flink aantal toneelstukken geschreven en literaire prijzen gewonnen.
Vervolgens wordt “God in Frankrijk” van Nathan Vecht (1977) gespeeld. Een echtpaar laat hun sociale leven en hun maatschappelijke carrière achter voor wat het is en strijkt neer op een prachtige locatie in Frankrijk. Niet voor het mooie weer en het lekkere eten, maar om principiële redenen. “Als die malloot de verkiezingen wint, gaan wij emigreren!” Maar bevalt het daar beter dan in Nederland? WDT speelde in 2012 met veel succes “Fietsen voor Malawi” van dezelfde auteur, die ook teksten heeft gemaakt voor o.a. Koefnoen.
Spel: Els Ausema, Geert Cazemier, Monique Hamers, Heleen Hendriks, Tessa Kingma en Melanie Pekel.
Wat een mooie beelden, ik krijg echt zin om jullie voorstelling te komen bekijken. Toitoi!
Ontzettend leuke voorstelling. Allebei de eenakters erg mooi in elkaar gezet en goed gespeeld.
Goed gevonden, het thema in de twee stukken. Wat je achter laat in het heden als je op reis bent (is ook niet alles) en wat je achterlaat in het verleden als je elders woont (vroeger was alles beter).
En dan ook nog het spel: klasse!
We hebben genoten van het geweldige en verrassende toneelspel en we hebben een leuke avond uit gehad.
Zeer aangename en boeiende toneelavond!
Heb genoten van twee leuke eenakters! En wat vloeide er veel wijn…
Heerlijke voorstellingen. Ik heb er weer van genoten!
Ik heb genoten.
Twee verschillende stukken met hetzelfde onderwerp: loslaten.
Genoten… Bedankt….
We hebben afgelopen zondag een leuke middag gehad. Jammer dat de beamer het niet deed. Dan was het geheel beter overgekomen, denken wij.. Het thema, dat vier vrouwen, er wel eens een weekendje tussen uit willen vanwege hun drukke bestaan, had wat duidelijker over het voetlicht mogen komen. Af en toe waren de gesprekken van de reizigsters voor ons niet helemaal te volgen (gehoorkwestie).
Het tweede stuk werd heel goed gespeeld en was erg geestig..
We hebben een leuke avond gehad. Wij vonden het tweede stuk heel erg goed. Goed gespeeld. Rust. Goed verstaanbaar. Herkenbaar.
Het eerste stuk, vonden we wat rommeliger. Dan weer donker dan weer licht en het geschuif met de stoelen was vrij onrustig.
Goed was het beeld op het grote scherm. En er werd leuk gespeeld. Soms wat onverstaanbaar.